اَلْحَنِيفُ [el-ḩanîf] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Şol müslime denir ki dîn-i İslâm’a meyli rast ve dürüst olup millet-i beyzâ-yı İslâmiyyede sâbit ve ber-karâr ola. Ve bu meyl maʹnâsından mutasavverdir. Ve edâ-yı hacc etmiş adama, ʹalâ-kavlin dîn ü millet-i İbrâhîm ʹaleyhi’s-selâm üzere olan adama ıtlâk olunur ki Beytü’l-Harâm’a istikbâl ve ihtitân ve cenâbetten igtisâl gibi şerîʹat-ı İbrâhîmiyye’ye ittibâʹ eden müslimden ʹibârettir; yukâlu: مُسْلِمٌ حَنِيفٌ أَيِ الصَّحِيحُ الْمَيْلِ إِلَى الْإِسْلاَمِ الثَّابِتُ عَلَيْهِ وَكَذَا كُلُّ مَنْ حَجَّ أَوْ كَانَ عَلَى دِينِ إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ Zâhiren maʹnâ-yı sanî Câhiliyye ashâbına nazar iledir. Ve
حَنِيفٌ [ḩanîf] Bodura denir. Ve papuççuya ıtlâk olunur, حَذَّاءٌ [ḩâžžâ΄] maʹnâsına, dâ΄imâ iş işlerken belini eğdiği için. Ve bir derenin adıdır. Ve esâmîdendir: Ḩanîf b. Aḩmed Ebu’l-ʹAbbâs ed-Dîneverî, İbn Durusteveyh nâm nahvînin lakabıdır. Ve Ebû Mûsâ ʹÎsâ el-Ḵayrevânî nâm muhaddisin pederi ismidir.
اَلْحَنِيفُ [el-ḩanîf] (ḩâ’nın fethi ve nûn’un kesri ve meddiyle) Müslim olan kimse. Ve gâh olur müstakîme حَنِيفٌ [ḩanîf] derler, şey΄i nakîziyle tesmiye edip, nitekim gurâba أَعْوَرُ [aʹver] derler şiddet-i nazarı ve hiddet-i basarı olduğundan ötürü.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı