اَلشَّمْسُ [eş-şems] (أَمْسِ [ems] vezninde) Güneşe denir ki cümleye rûşendir. Ve bu mü΄ennestir; cemʹi شُمُوسٌ [şumûs] gelir, gûyâ ki her cüz΄ü bir شَمْسٌ [şems] yâhûd beher gün tâliʹ olanı bir شَمْسٌ [şems] iʹtibâr olunur. Ve
شَمْسٌ [şems] Bir gûne tarağa denir. Bir nevʹ kılâde-i nisvân adıdır. Ve selefte bir sanem-i kadîm adıdır. Ve bir çeşme adıdır. Ve ʹArabdan bir batn pederinin ismidir. Ḵureyş’ten ʹAbduşems dedikleri batn ona izâfetle tesmiye olundu.
اَلشَّمْسُ [eş-şems] (şîn’in fethi ve mîm’in sükûnuyla) Güneş ve
شَمْسٌ [şems] Masdar dahi gelir; yukâlu: شَمَسَ يَوْمُنَا يَشْمُسُ وَيَشْمِسُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا كَانَ ذَا شَمْسٍ ve
شَمْسٌ [şems] ʹAdâvet izhâr etmeğe dahi derler; yukâlu: شَمَسَ لِي فُلَانٌ إِذَا أَبْدَى لَكَ عَدَاوَتَهُ ve
شَمْسٌ [şems] Bir nevʹ kılâdeye dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı