اَلشِّمْرَاخُ [eş-şimrâḣ] (şîn’in kesriyle) ve
اَلشُّمْرُوخُ [eş-şumrûḣ] (şîn’in zammıyla) Çöplü salkıma denir ki üzerinde hurmâ yâhûd üzüm ola. Ve
شِمْرَاخٌ [şimrâḣ] Dağın tepesine denir. Ve pek yüksek bulutlara denir. Ve at kısmının alnında olan gurreye yaʹnî beyâza denir ki ince ve uzun olup burun deliklerinin aralığına kadar inip lâkin dudağına varmamış ola, Türkîde ona sakar taʹbîr olunur. Ve bu vech üzere olan ata شِمْرَاخٌ [şimrâḣ] ıtlâk olunmaz, Cevherî ıtlâk olunur demekle galat eylemiştir.
اَلشِّمْرَاخُ [eş-şimrâḣ] (şîn’in kesri ve mîm’in sükûnuyla) ve
اَلشُّمْرُوخُ [eş-şumrûḣ] (şîn’in zammı ve mîm’in sükûnuyla) Hurmâ salkımının ağaçları; üzüm salkımının çöpü mesâbesindedir. Ve
شِمْرَاخٌ [şimrâḣ] Dağ başı, رَأْسُ جَبَلٍ maʹnâsına. Ve
شِمْرَاخٌ [şimrâḣ] Atın alnındaki ak kıllardır, gurre-i feres maʹnâsına. Ammâ شِمْرَاخٌ [şimrâḣ] şol vakt ıtlâk olunur ki ince olup burun delikleri arasına dek inip dudağa dek inmeğe. Ve
شِمْرَاخٌ [şimrâḣ] Bu vech üzere alnı ak olan ata dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı