Kamus-ı Muhit - الصنيع maddesi

اَلصُّنْعُ [eṡ-ṡunʹ] (ṡâd’ın zammıyla) ve

اَلصَّنِيعُ [eṡ-ṡanîʹ] (ṡâd’ın fethiyle) İşlemek maʹnâsınadır; yukâlu صَنَعَ إِلَيْهِ مَعْرُوفًا صُنْعًا وَصَنَعَ بِهِ صَنِيعًا قَبِيحًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا فَعَلَهُ Şârihin tahkîkine göre صُنْعٌ [ṡunʹ] güzel işlemeğe mevzûʹdur, fiʹlden ahasstır, hayvânât ve cemâdâta müntesib olmaz, niteki fiʹl bunun hilâfınadır. Onun için misâlde صُنْعٌ [ṡunʹ] maʹrûf ve ihsâna müteretteb oldu ve fiʹl-i kabîhe tagyîr-i sûretle صَنِيعٌ [ṡanîʹ] müretteb oldu. Ve

صُنْعٌ [ṡunʹ] İş yapmak ve iş düzmek maʹnâsına olur; bunda ekserî fethledir, bu maʹnâda عَمَلٌ [ʹamel] ile mürâdiftir. Fârisîde maʹnâ-yı evvelde kâr ve kirdâr kerden ve sânîden sâhten ile taʹbîr olunur. Ve baʹzen صَنِيعٌ [ṡanîʹ] fiʹl-i hasende dahi istiʹmâl olunur. İntehâ. Ve yukâlu: مَا أَحْسَنَ صُنْعَ اللهِ وَصَنِيعَ اللهِ عِنْدَكَ Ve

صُنْعٌ [ṡunʹ] Terbiye-i hasene maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: صُنِعَتِ الْجَارِيَةُ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا أُحْسِنَ إِلَيْهَا حَتَّى سَمِنَتْ

Vankulu Lugatı - الصنيع maddesi

اَلصَّنِيعُ [eṡ-ṡanîʹ] (ṡâd’ın fethi ve nûn’un kesri ve meddiyle) Tîmâr olmuş at; yukâlu: فَرَسٌ صَنِيعٌ Ve

صَنِيعٌ [ṡanîʹ] Açılmış kılıca dahi derler; yukâlu: سَيْفٌ صَنِيعٌ أَيْ مَجْلُوٌّ Ve

صَنِيعٌ [ṡanîʹ] Fiʹl maʹnâsına da gelir; ʹalâ-mâ merre. Ve صَنِيعُ الْيَدَيْنِ [ṡanîʹu’l-yedeyn] dahi derler, üstâd-ı hâzık maʹnâsına.