اَلْفِطَحْلُ [el-fiṯaḩl] (هِزَبْرٌ [hizebr] vezninde) Henüz nevʹ-i insân halk olunmazdan mukaddem olan zamâna denir, ʹalâ-kavlin Nûḩ peygamber ʹalâ-nebiyyinâ ve ʹaleyhi’s-selâm devrine denir yâhûd şol zamân-ı sâbıktan ʹibârettir ki onda taşlar pekişmeyip çamur gibi ratb ve nerm idi; ve minhu’l-meselu: “كَانَ ذَلِكَ زَمَنَ الْفِطَحْلِ” وَهُوَ الدَّهْرُ لَمْ يُخْلَقْ فِيهِ النَّاسُ بَعْدُ أَوْ زَمَنُ نُوحٍ عَلَيْهِ السَّلَامُ أَوْ زَمَنٌ كَانَتِ الْحِجَارَةُ فِيهِ رِطَابًا Mütercim der ki Zemaḣşerî Mustaḵṡâ’da kavl-i sâlisle tefsîr ve tekâzîb-i ʹArabdan olmak üzere takrîr eylemiştir. Ve mesel-i mezbûr kadîmü’l-ʹahd maʹrizinde madrûbdur. Ve
فِطَحْلٌ [fiṯaḩl] Sel suyuna denir. Ve etine dolu tıknaz tenû-mend adama denir. Ve iri ve yumru deveye denir.
اَلْفِطَحْلُ [el-fiṯaḩl] (fâ’nın kesri ve ṯâ’nın fethi ve ḩâ’nın sükûnuyla) İnsân halk olunmazdan evvel olan zamân. Cermî eyitti: Ebû ʹUbeyde’den فِطَحْلٌ [fiṯaḩl]in maʹnâsın su΄âl ettim. Eyitti: Aʹrâb katında فِطَحْلٌ [fiṯaḩl] şol zamân-ı sâbıktan ʹibârettir ki onda taşlar tâze ve nerm idi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı