اَللَّحْسُ [el-laḩs] (نَحْسٌ [naḩs] vezninde) ve
اَلْمَلْحَسُ [el-melḩas] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) ve
اَللَّحْسَةُ [el-laḩset] (لَحْظَةٌ [laḩżat] vezninde) ve
اَللُّحْسَةُ [el-luḩset] (lâm’ın zammıyla) Yalamak maʹnâsınadır; yukâlu: لَحِسَ الْقَصْعَةَ لَحْسًا وَمَلْحَسًا وَلَحْسَةً وَلُحْسَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَعِقَهَا بِاللِّسَانِ Ve
لَحْسٌ [laḩs] Güve şâl makûlesi esvâb yemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: لَحَسَ الدُّودُ الصُّوفَ لَحْسًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَكَلَهُ Kezâlik çekirge nebâtı yalayıp bitirmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: لَحَسَ الْجَرَادُ الْخُضَرَ إِذَا رَعَاهُ
اَللَّحْسُ [el-laḩs] (lâm’ın fethi ve ḩâ-i mühmelenin sükûnuyla) Dil ile yalamak; yukâlu: لَحِسَ الْقَصْعَةَ يَلْحَسُهَا لَحْسًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve fi’l-meseli: “أَسْرَعُ مِنْ لَحْسِ الْكَلْبِ أَنْفَهُ”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı