اَللَّخَى [el-leḣâ] (ḣâ-yı muʹceme ile عَصَا [ʹaṡâ] vezninde) Pek çok herze ve beyhûde söz söylemek maʹnâsınadır; yukâlu: لَخِيَ الرَّجُلُ لَخًى مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَثُرَ كَلَامُهُ فِي الْبَاطِلِ Ve
لَخَى [leḣâ] Burna dârû dökecek âlete denir, huni gibi, ʹalâ-kavlin huni tarzında mahsûs bir âlettir ki bir cins deryâ cânverinin derisinden düzüp onunla burna enfiyye gibi dârû çekerler; سَمَاءٌ [semâ΄] vezninde dahi lügattir.
اَللَّخَى [el-laḣâ] (lâm’ın fethi ve ḣâ΄-i muʹcemeden sonra elifin kasrıyla) Emr-i bâtılda sözü çok söylemek; yukâlu: لَخِيَ لَخًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَثُرَ كَلَامُهُ فِي الْبَاطِلِ Ve
لَخَى [leḣâ] Kesîrü’l-mâ΄ olan fercin dahi sıfatıdır. Ve
لَخَى [leḣâ] Burna devâ dökecek âlete derler,مُسْعُطٌ [musʹuṯ] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı