اَلْمَثَابَةُ [el-mešamp;âbet] (hâ’yla) Kuyunun suyu müctemiʹ ve vâfir olan yerine denir ki oradan alındıkça yine etrâftan akıp yığılır, kuyunun hazînesi taʹbîr olunur. Ve kuyunun ağızına dâ΄iren-mâ-dâr çevrilen bilezik taşına denir yâhûd mevziʹ-i tayyine yaʹnî duvarının taşla örülecek yerine denir. Ve nâsın baʹde’t-teferrük merreten baʹde-uhrâ mürâcaʹat edecekleri cemiyet-gâhlarına denir, umûr yeri ve meşveret-gâh gibi. Ve Kaʹbe-i mükerreme’ye مَثَابَةٌ [mešamp;âbet] ıtlâkı her sâl ona iyâb ve rücûʹ olunduğuna mebnîdir.
اَلْمَثَابَةُ [el-mešamp;âbet] (feth-i mîm’le) Şol mekâna derler ki ona mürâcaʹat oluna, merreten baʹde-uhrâ. Ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِلنَّاسِ﴾ (البقرة 125) Ve her menzile مَثَابَةٌ [mešamp;âbet] dediklerinin vechi budur ki o menzilin ehli hâricde mesâlihin gördükten sonra ona ricʹatten hâlî değillerdir. مَثَابَةٌ [mešamp;âbet]in cemʹi اَلْمَثَابُ [el-mešamp;âb] gelir kezâlik mîm’in fethiyle. Ve
مَثَابٌ [mešamp;âb] Sayyâd tuzak kurduğu yere dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı