اَلْوَجْءُ [el-vec΄] (vâv’ın fethi ve cîm’in sükûnuyla) El ile yâ hançer ve bıçak ile vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَجَأَهُ بِالْيَدِ وَالسِّكِّينِ يَجَأُهُ كَوَضَعَهُ يَضَعُهُ وَجْئًا إِذَا ضَرَبَهُ Ve cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَجَأَ الْمَرْأَةَ أَيْ جَامَعَهَا ve
وَجْءٌ [vec΄] ve
وِجَاءٌ [vicâ΄] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Koçun yâ tekenin hâyelerini ihrâc eylemeyip belki hâyelerinin damarlarını iki taş arasında dövüp enemek maʹnâsınadır; bu sûrette hâyeleri sâlim kalır, ʹalâ-kavlin hâyeleri hurd haşhâş edince kadar dövmektir, tâ ki sınıp enenmiş hükmünde ola; yukâlu: وَجَأَ التَّيْسَ وَجْئًا وَوِجَاءً إِذَا دَقَّ عُرُوقَ خُصْيَيْهِ بَيْنَ حَجَرَيْنِ وَلَمْ يُخْرِجْهُمَا أَوْ هُوَ رَضُّهُمَا حَتَّى تَنْفَضِخَا Vech-i mezkûr üzere dövmeyip beyzalar ihrâc olunur ise, خِصَاءٌ [ḣiṡâ΄] denir ve ʹale’l-ʹaks وِجَاءٌ [vicâ΄] denir.
اَلْوَجْءُ [el-vec΄] (vâv’ın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Bıçakla vurmak; yukâlu: وَجَأْتُهُ بِالسِّكِّينِ إِذَا ضَرَبْتَهُ بِهِ ve yukâlu: وُجِئَ فَهُوَ مَوْجُوءٌ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı