Kamus-ı Muhit - الوشيع maddesi

اَلْوَشِيعُ [el-Veşîʹ] (şîn-i muʹceme ile أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bir mevziʹ adıdır. Ve şol hurmâ şâhlarından yarılmış yarma ağaçlara denir ki hasır gibi dizip kârgîr evlerde hatıl ve mertek gibi sakfe döşedikleri ağaçlar ve direkler üzere döşerler ve gâh olur ki o yarmaları çalı ve çırpı üzere ve hasır üzere basıp aralıklarını ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri katık ile sedd ederler. Ve bâg ve bostân etrâfına çalıdan ve çırpıdan çevirdikleri avluya denir ki سِيَاجٌ [siyâc] taʹbîr olunur. Ve ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri otluktan hasır tarzında nesc olunan nesneye denir. Ve ağaçtan kuruyup düşen berk ve şâhlara denir. Ve kaftanın ve ferâce makûlesi sevbin sincefine denir. Ve kuyu ağzına kodukları yoğun ağaca denir ki su çeken adam onun üstüne basıp suyu çeker. Ve cullâhların sermin ağacı dedikleri âlete denir; yukâlu: نَسَجَ الْحَائِكُ الثَّوْبَ بِالْوَشِيعِ أَيِ الْحَفِّ Ve yüksek yerde ser-ʹasker için mahsûs kurulan sâyebâna ve şemsiyeye denir ki onda oturup ahvâl-i ʹaskeri temâşâ eder; yukâlu: نَصَبُوا وَشِيعًا وَهُوَ عَرِيشٌ يُبْنَى لِلرَّئِيسِ فِي الْعَسْكَرِ يُشْرِفُ مِنْهُ عَلَيْهِ

Vankulu Lugatı - الوشيع maddesi

اَلْوَشِيعُ [el-veşîʹ] (vâv’ın fethi ve şîn’in kesri ve meddiyle) Şol hurmâ budağından yarılan ağaçlardır ki sakfa döşenen ağaçlar üzerine döşerler. Ve gâh olur zikr olunan yarmaları dikine koyup arasın ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri zaʹîf otla tutarlar.