Kamus-ı Muhit - الوسطى maddesi

اَلْوُسْطَى [el-vusṯâ] (فُضْلَى [fuḋlâ] vezninde) أَوْسَطُ [evsaṯ]ın mü΄ennesidir ki zikr olundu. Bu cihetle إِصْبَعٌ وُسْطَى maʹlûmdur ki orta parmaktır. Ve Ḵur΄ân-ı kerîm’de yaʹnî ﴿حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَوةِ الْوُسْطَى﴾ kerîmesinde vâkiʹ olan صَلَوة وُسْطَى da müfessirîn ihtilâf eylediler. Baʹzılar salât-ı subh dediler. Ve baʹzılar salât-ı zuhr yâhûd ʹasr yâ akşam yâhûd yatsı yâ salât-ı vitr yâhûd salât-ı ʹîd-i fıtr yâ salât-ı ʹîd-i adhâ yâhûd cemâʹatle edâ olunan salât yâhûd cemîʹ-i salavât-ı mefrûzât yâhûd salât-ı subh ile salât-ı ʹasr bilece yâhûd gayr-i muʹayyen bir salât yâhûd yatsı ile sabâh namâzı berâber yâhûd salât-ı havf yâhûd cumʹa gününde cumʹa namâzı ve sâ΄ir günlerde zuhr namâzı yâhûd kıyâm-ı tavîl ile kasîr beyninde edâ olunan namâz yâhûd salât-ı hamsten her biridir, zîrâ mukaddem ve mu΄ahher iki namâz beyninde mütehalleldir. İbn Sîde dedi di her kim ki salât-ı vustâ, salât-ı cumʹanın gayrıdır derse o hatâ eder, meğer ki Nebiyy-i ekrem sallallâhu ʹaleyhi ve sellem hazretlerine müstenid sened ile rivâyet eyleye. Ve baʹzılar dedi ki yevm-i ahzâbda işbu: “شَغَلُونَا عَنِ الصَّلَوةِ الْوُسْطَى صَلَوةِ الْعَصْرِ” hadîsiyle İbn Sîde’ye iʹtirâz vârid olmaz, zîrâ hadîs-i merkûmda vâkiʹ salât-ı vustâdan murâd Ḵur΄ân’da mezkûr olan değildir. Şârih der ki burada baʹzılar وَسَطٌ mâddesini orta ve baʹzılar fazl ve meziyyet maʹnâsına haml eylediler. Ve akvâ-yı akvâl üçtür, ʹasr ve subh ve cumʹadır. İntehâ.