اَلْوُسْعُ [el-vusʹ] (vâv’ın harekât-ı selâsıyla) Gınâ ve servet ve yesâr maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu:هُوَ مِنْ أَهْلِ الْوُسْعِ أَيِ الْجِدَةِ Ve tâb u tâkat maʹnâsına müstaʹmeldir, سِعَةٌ [siʹat] gibi; yukâlu: هُوَ لَيْسَ فِي وُسْعِي وَسِعَتِي أَيْ طَاقَتِي
اَلسَّعَةُ [es-seʹat] (sîn’in fethiyle) Bir nesneye vüsʹat vermek; yukâlu: وَسِعَهُ الشَّيْءُ يَسَعُهُ سِعَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ يُقَالُ لَا يَسَعُنِي شَيْءٌ وَيَضِيقُ عَنْكَ Yaʹnî “Sana müzâyaka veren bana vüsʹat vermez.” Ve يَسَعُ den vâv sâkıt oldu, يَطَأُ den sâkıt olduğu gibi, nitekim bâb-ı hemzede وَطِئَ يَطَأُ den sâkıt olduğu mevziʹde beyân olunmuştur. Ve
سَعَةٌ [seʹat] Kudrete ve tâkata dahi derler. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ﴾ (الطلاق 7) أَيْ غَنِيٌّ قدْرَ سَعَتِهِ وَالْهَاءُ عِوَضٌ مِنَ الْوَاوِ Ve
اَلْوُسْعُ [el-vusʹ] (vâv’ın zammı ve sîn’in sükûnuyla) سَعَةٌ [seʹat] Kudret ve tâkat maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı