Kamus-ı Muhit - سفسير maddesi

اَلسِّفْسِيرُ [es-sifsîr] (sîn’in kesriyle) Simsâr maʹnâsınadır ki miyâncı taʹbîr olunan kimsedir, bâyiʹ ile müşterî beyninde pazar vukûʹuna sebeb olur ve bu dellâlden başkadır. Bu, pezevenk makâmındadır ve lügat-ı mezbûre Fârisiyyedir. Mütercim der ki Burhân’da سِفْسَارٌ [sifsâr] ʹunvânında mersûmdur ve سِمْسَارٌ [simsâr] sipsâr muʹarrebi kezâlik سِفْسَارٌ [sifsâr] sipsâr muʹarrebi olmak üzere meşrûhtur. İntehâ. Ve

سِفْسِيرٌ [sifsîr] Hizmet-kâra denir, خَادِمٌ [ḣâdim] maʹnâsına. Ve tâbiʹ ve peyrev olana denir. Ve bir işin yâ bir nesnenin üzerinde kâ΄im ve ıslâhı ve riʹâyet ve tîmârı husûsuna mukdim ve müdâvim olan adama denir. Kezâlik hâssaten nâka kısmının tîmâr ve riʹâyet ve nezâretinde dâ΄imâ mütekayyid olan adama denir. Ve zarîf ve nâzük adama denir. Ve sınâʹatında be-gâyet hâzık ve mâhir ve çîre-dest adama denir; yukâlu: رَجُلٌ سِفْسِيرٌ أَيْ ظَرِيفٌ ve yukâlu: هُوَ سِفْسِيرٌ أَيْ عَبْقَرِيٌّ حَاذِقٌ بِصِنَاعَتِهِ Ve müdîr ve müdebbir-i celîd ve kâr-güzâr ve kahramân adama denir. Ve asvât ve mûsîkîde hâzık ve dânâ adama denir ki usûllerini ve şuʹbelerini edvâr ve îkâʹ üzere ʹâlim ola. Kezâlik demire müteʹallik esliha ve sâ΄ir eşyâyı be-gâyet güzel bilip fark ve temyîz eden adama denir. Ve bir yere gönderilen piyâde ulağa denir ki sâʹî taʹbîr olunur, فَيْجٌ [feyc] maʹnâsına ki peyk muʹarrebidir. Ve yonca ve çayırdan bir demet otluğa denir ki deveye ʹalef ederler. Cemʹi سَفَاسِيرُ [sefâsîr] ve سَفَاسِرَةٌ [sefâsiret] gelir.