Kamus-ı Muhit - شعاع maddesi

اَلشَّعَاعُ [eş-şeʹâʹ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Dağıtmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَعَّ بَوْلَهُ شَعَاعًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا فَرَّقَهُ Ve dağılıp saçılmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَعَّ الدَّمُ وَغَيْرُهُ إِذَا تَفَرَّقَ Ve perîşân ve bî-nizâm re΄y ve fikr ve tedbîre ıtlâk olunur; tesmiye bi’l-masdardır; yukâlu: رَأْيٌ شَعَاعٌ أَيْ مُتَفَرِّقٌ Ve شَعَاعُ السُّنْبُلِ [şeʹâʹu’s-sunbul] ekin sünbülesinin kılçığına denir; bunda şîn’in harekât-ı selâsıyla câ΄izdir; yukâlu: طَارَ شَعَاعُ السُّنْبُلِ أَيْ سَفَاهُ Ve شَعَاعُ اللَّبَنِ [şaʹâʹu’l-leben] suyu çok olan süte denir. Ve himem ve ârâ΄ ve efkârı dağınık olup cezm ve cemʹiyyet-i zihnle bir işe teveccüh ve tavtîn edemez olan nefs-i insânîye vasf olur; yukâlu: نَفْسٌ شَعَاعٌ إِذَا تَفَرَّقَتْ هِمَمًا يَعْنِي تَفَرَّقَتْ هِمَمُهَا وَآرَاؤُهَا فَلاَ يَتَّجِهُ بِجَزْمٍ لِأَمْرٍ Burada هُمُومًا nüshası galattır. Ve

شَعَاعٌ [şeʹâʹ] Mutlakan perâkende ve perîşân şey΄e ıtlâk olunur; yukâlu: ذَهَبُوا شَعَاعًا أَيْ مُتَفَرِّقِينَ ve yukâlu: طَارَ فُؤَادُهُ شَعَاعًا إِذَا تَفَرَّقَتْ هِمَمُهُ

Vankulu Lugatı - شعاع maddesi

اَلشَّعَاعُ [eş-şaʹâʹ] (şîn’in fethiyle) Kanın saçılması ve dağılması ve gayrı nesnenin dağılmasına dahi derler. Ve perâkende olan fikre dahi derler; yukâlu: نَفْسٌ شَعَاعٌ أَيْ مُتَفَرِّقٌ Ve himmeti perâkende olana dahi derler; yukâlu: نَفْسٌ شَعَاعٌ إِذَا تَفَرَّقَتْ هِمَمُهَا Ve

شَعَاعٌ [şaʹâʹ] Ekinin kılçığına dahi derler.