اَلشَّوْطُ [eş-şevṯ] (şîn’in fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir baştan bir başa bir düzeye bir kerre seğirtmeğe denir, ismdir; cemʹi أَشْوَاطٌ [eşvâṯ]tır; yukâlu: جَرَى شَوْطًا وَأَشْوَاطًا وَهُوَ الْجَرْيُ مَرَّةً إِلَى غَايَةٍ Bu münâsebetle Beyt-i şerîf ziyâretinde Ḩacer-i Esved’den ibtidâ edip şartı üzere dolanarak yine Ḩacer-i Esved’e müntehî olmak vechiyle her tavâfa bir شَوْطٌ [şevṯ] ve yedi tavâfa أَشْوَاطٌ [eşvâṯ] ıtlâk olundu. Baʹzı fukahâ΄ tavâf-ı mezbûre شَوْطٌ [şevṯ] ve أَشْوَاطٌ [eşvâṯ] taʹbîrini kerîh gördüler. Ve
شَوْطٌ [Şevṯ] Cebel-i Uḩud yanında bir bostânın ismidir. Ve arzdan şol kıtʹaya denir ki iki yüksek yerin aralığında ince yol gibi vâkiʹ olup ondan su ve nâs mürûr eder ola ve tûlü bir tarafından bir tarafa ses işitilecek mikdâr ola. Cemʹi شِيَاطٌ [şiyâṯ] gelir, كِتَابٌ [kitâb] vezninde ki aslı شِوَاطٌ idi. Ve
شَوْطٌ [Şevṯ] Ṯayyi΄ kabîlesi bilâdında bir mevziʹ adıdır.
شَوْطٌ [şevṯ] (şîn’in fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Bir kerre seğirtmek; yukâlu: عَدَا شَوْطًا إِذَا عَدَا طَلَقًا Yaʹnî bir kez seğirtse; ve yukâlu eyzan: طَافَ بِالْبَيْتِ سَبْعَةَ أَشْوَاطٍ Yaʹnî “Kaʹbe-i müşerrefeyi yedi kerre tavâf etti” ki hacer-i esvedden hacer-i esvede varınca bir شَوْطٌ [şevṯ] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı