Kamus-ı Muhit - قطع عنق الدابة maddesi

اَلْقَطْعُ [el-ḵaṯʹ] (ḵâf’ın fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) ve

اَلْمَقْطَعُ [el-maḵṯaʹ] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) ve

اَلتِّقِطَّاعُ [et-tiḵiṯṯâʹ] (tâ’nın ve ḵâf’ın kesri ve ṯâ’nın teşdîdiyle) Kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: قَطَعَهُ قَطْعًا وَمَقْطَعًا وَتِقِطَّاعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَبَانَهُ Ve

قَطْعٌ [ḵaṯʹ] ve

قُطُوعٌ [ḵuṯûʹ] (رُجُوعٌ [rucûʹ] vezninde) Gemi ve kayık makûlesiyle suyu öte geçmek yâhûd yüzüp yıldırmakla geçmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: قَطَعَ النَّهْرَ قَطْعًا وَقُطُوعًا إِذَا عَبَرَهُ أَوْ شَقَّهُ Ve

قَطْعٌ [ḵaṯʹ] Kamçı ile yâhûd ağaç yarmasıyla vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَطَعَ فُلاَنًا إِذَا ضَرَبَهُ بِالْقَطِيعِ Ve bir adamı delîl ve burhânla ilzâm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: قَطَعَهُ بِالْحُجَّةِ إِذَا بَكَّتَهُ Ve

قَطْعُ لِسَانٍ [ḵaṯʹu lisân] İhsân ile iskât eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: قَطَعَ لِسَانَهُ إِذَا أَسْكَتَهُ بِإِحْسَانِهِ إِلَيْهِ Ve

قَطْعُ رَحِمٍ [ḵaṯʹ-ı raḩim] Sıla-i rahimi terk ve ferâmûş eylemekten ʹibârettir; yukâlu: قَطَعَ رَحِمَهُ إِذَا هَجَرَهَا وَعَقَّهَا Ve

قَطْعٌ بِالْحَبْلِ [ḵaṯʹ bi’l-ḩabl] Kendi boğazına ip geçirip boğunmaktan ʹibârettir; yukâlu: قَطَعَ فُلاَنٌ بِالْحَبْلِ إِذَا اخْتَنَقَ Ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ﴾ أَيْ لِيَخْتَنِقْ Zîrâ kendi kendisini salb ve ihtinâk eden kimse tavana ipi bend edip bir ucunu gerdanına geçirmekle ayağı yerden kesilip boğulup helâk olur. Ve

قَطْعُ الْحَوْضِ [ḵaṯʹu’l-ḩavḋ] Havuzu nısfına kadar doldurduktan sonra suyunu kesmekten ʹibârettir; yukâlu: قَطَعَ الْحَوْضَ إِذَا مَلَأَهُ إِلَى نِصْفِهِ ثُمَّ قَطَعَ عَنْهُ الْمَاءَ Ve

قَطْعُ عُنُقِ الدَّابَّةِ [ḵaṯʹu ʹunuḵi’d-dâbbet] Davarını satmaktan ʹibârettir; yukâlu: قَطَعَ عُنُقَ دَابَّتِهِ إِذَا بَاعَهَا Ve

قَطْعُ الثَّوْبِ [ḵaṯʹu’šamp;-šamp;evb] Libâsın kesimi bedenin biçimine râst ve tamâm gelmekten ʹibârettir; tekûlu: قَطَعَنِي الثَّوْبُ أَيْ كَفَانِي لِتَقْطِيعِي