mecr ~ مَجْرٌ

Kamus-ı Muhit - مجر maddesi

اَلْمَجْرُ [el-mecr] (mîm’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Deve ve koyun ve keçi kısmının batnlarında olan yavruya denir. Ve gebe nâkanın ve koyun ve keçinin batnlarında yavruyu iştirâ eylemeğe denir. Kezâlik nâkanın henüz karnında olan yavruya bedel bir deve iştirâ eylemeğe denir. Kâle’ş-şârih وَفِي الْحَدِيثِ أَنَّهُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ḣنَهَى عَنِ الْمَجْرِḢ أَيْ عَنْ بَيْعِ الْمَجْرِ وَهُوَ مَا فِي الْبُطُونِ كَنَهْيِهِ عَنْ بَيْعِ الْمَلاَقِيحِ وَكَانَ مِنْ بِيَاعَاتِ الْجَاهِلِيَّةِ Bu maʹnâlarda fethateynle مَجَرٌ [mecer] lügat-ı rediyye yâhûd lahn ve hatâdır. Ve

مَجْرٌ [mecr] Beyʹ ve şirâda olan fazla ve ribâ maʹnâsınadır. Ve ʹakl ve hûş maʹnâsınadır. Ve çok nesneye denir. Ve ʹasker-i ʹazîme denir. Ve kumar maʹnâsınadır. Ve henüz sünbülede olan galleyi der-enbâr olan galleye ve ağaçta olan tâze رُطَبٌ [ruṯab]ı hurmâya bedel beyʹ eylemeğe denir, محاقلة [muḩâḵalet] ve مُزَابَنَةٌ [muzâbenet] maʹnâsına. Ve susamak maʹnâsınadır; yukâlu: مَجَرَ الرَّجُلُ مَجْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا عَطِشَ

Vankulu Lugatı - مجر maddesi

اَلْمَجْرُ [el-mecr] (mîm’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Çok olan leşker, ʹasker-i ʹazîm maʹnâsına. Ve

مَجْرٌ [mecr] Bir nesne beyʹ olunmaktır, işbu nâkanın karnında olan veledine bedel. Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّهُ نَهَى عَنِ الْمَجَرِ” Ve

مَجْرٌ [mecr] ʹAkla dahi derler; yukâlu: مَا لَهُ مَجْرٌ أَيْ عَقْلٌ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı