اَلْمَجْدُ [el-mecd] (mîm’in fethi ve cîm’in sükûnuyla) Neylü’ş-şeref ve’l-kerem yaʹnî bir adam şân ve şeref ve kerem ve celâlete nâ΄il olmağa denir ki ismdir, bundan ululukla taʹbîr olunur. ʹAlâ-kavlin مَجْدٌ [mecd] ancak âbâ΄ ve ecdâd ile kâ΄im olur, yaʹnî nesebinde şeref ve kerem olmayan adama vasf olmaz, her ne kadar kendisi zamânen şeref-mend ise de, lisânımızda ondan kişi-zâdelikle taʹbîr olunur. Ve ʹinde’l-baʹz hâssaten usûl ve âbâsıyla kâ΄imdir. Meselâ bir adam zamânında şeref-mend olmayıp lâkin usûl ve âbâsı müteşerrif olsa مَجْدٌ [mecd] o adama vasf olur. Eğer fî-zamânihi kendi dahi şeref-mend ise nûrun ʹalâ-nûr olur. Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre bu maʹnâda مَجْدٌ [mecd] zikri âtî مَجْدُ إِبِلٍ [mecdu ibil]den me΄hûzdur ki merʹâ-ı vâsiʹde bulunmasından ʹibârettir. Pes bu münâsebetle siʹa-i kerem ve celâlet maʹnâsına istiʹmâl olundu. Ve
مَجْدٌ [mecd] ve
مَجَادَةٌ [mecâdet] Masdar olur, bir adam ehl-i mecd olmak maʹnâsına; yukâlu: مَجَدَ الرَّجُلُ وَمَجُدَ مَجْدًا وَمَجَادَةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالْخَامِسِ إِذَا كَانَ مَاجِدًا فَهُوَ مَاجِدٌ وَمَجِيدٌ Ve
مَجْدٌ [mecd] مُجُودٌ [mucûd] maʹnâsına gelir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve
مَجْدُ [Mecd] Temîm b. Ġâlib b. Fihr’in kızı ismidir; Benû Mecd dedikleri cemâʹat onun zürriyyetindendir. Ve bu gayr-i munsarıftır, kalîlen munsarıf olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı