اَلنَّضْرَةُ [en-naḋret] (nûn’un fethi ve ḋâd-ı muʹcemenin sükûnuyla) İsmdir, tâzeliğe ve terliğe denir; yukâlu: لَهُ نَضْرَةٌ أَيْ نَعْمَةٌ Ve ʹayş ve zindegânî maʹnâsınadır; yukâlu: زَادَ اللهُ نَضْرَتَهُ أَيْ عَيْشَهُ Ve gınâ ve yesâr maʹnâsınadır. Ve hüsn ve revnak ve letâfet maʹnâsınadır. Ve
نَضْرَةٌ [naḋret] ve
نُضُورٌ [nuḋûr] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve
نَضَارَةٌ [neḋâret] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) ve
نَضَرٌ [neḋar] (fethateynle) Masdarlardır, ter ü tâze ve hoş ve revnak-dâr olmak maʹnâsına; yukâlu: نَضَرَ الشَّجَرُ وَالْوَجْهُ وَاللَّوْنُ وَنَضُرَ وَنَضِرَ نَضْرَةً وَنُضُورًا وَنَضَارَةً وَنَضَرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالْخَامِسِ وَالرَّابِعِ إِذَا نَعُمَ وَحَسُنَ وَلَطُفَ Ve
نَضَرٌ [neḋar] Bu maʹnâda müteʹaddî olur; yukâlu: نَضَرَهُ اللهُ نَضْرًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ أَيْ جَعَلَهُ نَاضِرًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı