اَلْأَشْجَعُ [el-eşcaʹ] Serseri ve çalık gibi hiffet-i tabʹı olan adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَشْجَعُ إِذَا كَانَ فِيهِ خِفَّةٌ كَالْهَوَجِ Ve arslana ıtlâk olunur. Ve dehr ve zamâna ıtlâk olunur. Ve uzun nesneye denir. Ve sâ΄ire nisbet uzunluğu zâhir nesneye denir; yukâlu: هُوَ أَشْجَعُ أَيْ بَيِّنُ الشَّجَعِ Ve
أَشْجَعُ [Eşcaʹ] Esmâdandır: Eşcaʹ b. Reyšamp; b. Ġaṯafân bir kabîle pederidir.
اَلْأَشْجَعُ [el-eşcaʹ] (hemzenin ve cîm’in fethiyle) شُجَاعٌ [şucâʹ] maʹnâsınadır. Baʹzılar eyitti: أَشْجَعُ [eşcaʹ] şol kimsedir ki onun hiffeti ola, kuvveti ziyâde olduğu için. Ve
أَشْجَعُ [eşcaʹ]la Arslan dahi tesmiye olunur. Ve gâh olur dehre dahi أَشْجَعُ أَخَّاذٍ [eşcaʹu aḣḣâž] derler bu maʹnâdan ötürü. Ve
أَشْجَعُ [Eşcaʹ] Ġaṯafân’dan bir kabîlenin adıdır. Ve
أَشْجَعُ [eşcaʹ] Bir cins yılana dahi derler hayye-i mahsûsa maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı