اَلْإِسْفَافُ [el-isfâf] (hemzenin kesriyle) Bi-maʹnâhu; tekûlu: أَسْفَفْتُهُ إِذَا نَسَجْتَهُ أَيْضًا Ve
إِسْفَافٌ [isfâf] Bir nesneyi مَسْفُوفٌ [mesfûf] saçar gibi saçmağa dahi derler; yukâlu: أَسَفَّ وَجْهَهُ النَّؤُورَ Ve نَؤُورٌ [ne΄ûr] nûn’un fethi ve hemzenin zammı ve meddiyle şol devedir ki iğne ile döğün vuranlar istiʹmâl eder, döğün yeşil renk bağlasın diye. Ve fi’l-hadîsi: “كَأَنَّمَا أُسِفَّ وَجْهُهُ” أَيْ تَغَيَّرَ وَجْهُهُ فَكَأَنَّهُ ذُرَّ عَلَيْهِ شَيْءٌ غَيْرُهُ Ve
إِسْفَافٌ [isfâf] Şiddet ve hiddet-i nazara dahi derler. Ve fi’l-hadîsi: “أَنَّ الشَّعْبِيَّ كَرِهَ أَنْ يُسِفَّ الرَّجُلُ النَّظَرَ إِلَى أُمِّهِ وَابْنَتِهِ وَأُخْتِهِ” Ve
إِسْفَافٌ [isfâf] Bulut yere yakın olmağa dahi derler; yukâlu: أَسَفَّتِ السَّحَابَةُ إِذَا أَدْنَتْ مِنَ الْأَرْضِ Kezâlik kuş uçarken yere karîb olmağa dahi derler. Ve
إِسْفَافٌ [isfâf] Umûrun hurdevâtına mukayyed olmağa dahi derler; yukâlu: أَسَفَّ الرَّجُلُ إِذَا تَتَبَّعَ مَدَاقَّ الْأُمُورِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı