اَلْقَلِيبُ [el-ḵalîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Mutlakan kuyuya denir; ʹalâ-kavlin eski ve kadîm olanına denir ki bi΄r-i ʹâdiyye taʹbîr olunur ve sahrâlarda olup rabb ve hâfiri maʹlûm olmaz, gûyâ ki ʹÂd kavminden kalmıştır. Ve قَلِيبٌ [ḵalîb] lafzı müzekker ve mü΄ennes olur. Cemʹi أَقْلِبَةٌ [aḵlibet] gelir, أَرْغِفَةٌ [erġifet] gibi ve قُلُبٌ [ḵulub] gelir zammeteynle ve قُلْبٌ [ḵulb] gelir lâm’ın sükûnuyla. Şârih der ki Esâs’ın beyânına göre قَلِيبٌ [ḵalîb] taşla içerisi örülmezden mukaddem kuyuya ıtlâk olunur, türâbı قَلْبٌ [ḵalb] olduğuna mebnîdir.
اَلْقِلِّيبُ [el-ḵillîb] (lâm’ın teşdîdiyle سِكِّيتٌ [sikkît] vezninde) ve
اَلْقَلُّوبُ [el-ḵallûb] (تَنُّورٌ [tennûr] vezninde) ve
اَلْقِلَّوْبُ [el-ḵillevb] (سِنَّوْرٌ [sinnevr] vezninde) ve
اَلْقَلُوبُ [el-ḵalûb] (قَبُولٌ [ḵabûl] vezninde) ve
اَلْقِلاَبُ [el-ḵilâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Kurda ıtlâk olunur, çobanları ve koyunları fırıl fırıl döndürdüğü için.
اَلْقَلِيبُ [el-ḵalîb] (ḵâf’ın fethi ve lâm’ın kesriyle) Şol kuyudur ki henüz taş ile yapılmamış ola; müzekker ve mü΄ennes istiʹmâl olunur. Baʹzılar eyitti: Gâyet kadîmî olan kuyuya derler.
اَلْقِلِّيبُ [el-ḵillîb] (ʹalâ-vezni اَلسِّكِّينُ [es-sikkîn]) Kurt dedikleri yırtıcı cânverdir, ذِئْبٌ [ži΄b] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı