اَلتَّوَاعُدُ [et-tevâʹud] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) ve
اَلْإِتِّعَادُ [el-ittiʹâd] (إِتِّفَاقٌ [ittifâḵ] vezninde) Vaʹdeleşmek maʹnâsınadır. ʹİnde’l-baʹz تَوَاعُدٌ [tevâʹud] hayrda ve إِتِّعَادٌ [ittiʹâd] şerde istiʹmâl olunur; yukâlu: تَوَاعَدُوا وَاتَّعَدُوا إِذَا وَعَدَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا [ve] إِتَّعَدَ aslında إِوْتَعَدَ idi, vâv, tâ’ya kalb ve idgâm olundu. Ve nâsun yekûlûne: إِئْتَعَدَ يَأْتَعِدُ فَهُوَ مُؤْتَعِدٌ بِالْهَمْزِ Kâle’ş-şârih: كَمَا يُقَالُ فِي إِتَّسَرَ، إِئْتَسَرَ – يَأْتَسِرُ وَيُقَالُ إِوْتَعَدَ يَأْتَعِدُ فَهُوَ مُوتَعِدٌ وَإِيْتَسَرَ يَأْتَسِرُ فَهُوَ مُوتَسِرٌVe
إِتِّعَادٌ [ittiʹâd] Vaʹdi kabûl eylemek maʹnâsına gelir; tekûlu: وَعَدْتُهُ فَاتَّعَدَ
اَلتَّوَاعُدُ [et-tevâʹud] (tâ’nın fethi ve ʹayn’ın zammıyla) Vaʹde edişmek; yukâlu: تَوَاعَدَ الْقَوْمُ أَيْ وَعَدَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا Bu hayrde istiʹmâl olunsadır, ammâ şerrde إِتَّعَدُوا derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı