Kamus-ı Muhit - التوبير maddesi

اَلتَّوْبِيرُ [et-tevbîr] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Devekuşu yavrusu sarıca tüylenmek maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَّرَ رَأْلُ النَّعَامِ إِذَا ازْلَغَبَّ Ve bir adam nâstan tevahhuş ve teneffür eylemek, ʹalâ-kavlin bir müddet hânesinde inzivâ ile ikâmet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَّرَ فُلاَنٌ إِذَا تَشَرَّدَ وَتَوَحَّشَ أَوْ أَقَامَ فِي مَنْزِلِهِ حِينًا لاَ يَبْرَحُ Ve dağ keçisi yâhûd tilki izini belirtmemek için pek ve sarp yerlerde gezmek maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَّرَ الْأَيِّلُ أَوِ الثَّعْلَبُ إِذَا مَشَى فِي الْحُزُونَةِ لِيَخْفَى أَثَرُهُ ʹİnde’l-baʹz bu maʹnâdaتَوْبِيرٌ [tevbîr] devâbb kısmından tavşana ve karakulağa yâhûd ada tavşanına mahsûstur. Ve

تَوْبِيرٌ [tevbîr] Dişi hurmâya erkekten aşı kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: وُبِّرَتِ النَّخْلَةُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ أَيْ لُقِّحَتْ Ve bir yerde ikâmet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَبَّرَ الرَّجُلُ إِذَا أَقَامَ

Vankulu Lugatı - التوبير maddesi

اَلتَّوْبِيرُ [et-tevbîr] Tavşan sarp yerde yürümek; yukâlu: وَبَّرَتِ الْأَرْنَبُ تَوْبِيرًا إِذَا مَشَتْ فِي الْحُزُونَةِ Ve حُزُونَةٌ [ḩuzûnet] galîz yere ve sarp mahalle derler. Ebû Zeyd eyitti: Tavşanda ve tavşandan gayrı bir nesnede dahi istiʹmâl olunur, gayrıda istiʹmâl olunmaz dedi. Ve o nesneyi râvî olan Ebû ʹUbeyd taʹyîn etmedi, hıfz etmediği cihetten. Ve Ebû ʹUbeyd’den gayrı eyitti: Öbürü وَبْرَةٌ [vebret] dedikleri cânverdir ki وَبْرَةٌ [vebret]in ʹâdeti budur ki taleb olundukta berk yere sıçrar tâ ki izi belirmeyip tâlib olanlar bulmaya. Ve

تَوْبِيرٌ [tevbîr] Bir müddet bir yerde ikâmet etmeğe de derler; yukâlu: وَبَّرَ الرَّجُلُ فِي مَنْزِلِهِ إِذَا أَقَامَ حِينًا لَا يَبْرَحُ