اَلسِّيَاطُ [es-siyâṯ] (sîn’in kesriyle) سَوْطٌ [savṯ]ın cemʹidir. Bu münâsebetle pırasanın filizlerine ıtlâk olunur ki sapının ucunda lîfleri ile kamçı sapı gibi uzayıp bükülmüş ola.
اَلْأَسْوَاطُ [el-esvâṯ] (hemzenin fethiyle) ve
اَلسِّيَاطُ [es-siyâṯ] (sîn’in kesriyle) Cemʹi. Ve
سَوْطٌ [sevṯ] Masdar dahi gelir, kamçıyla vurmak maʹnâsına; yukâlu: سَاطَهُ يَسُوطُهُ سَوْطًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ضَرَبَهُ بِالسَّوْطِ Ve
سَوْطٌ [sevṯ] Nasîb maʹnâsına da gelir; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ﴾ (الفجر 13) أَيْ نَصِيبَ عَذَابٍ Ve baʹzılar şiddet-i ʹazâb ile tefsîr etti, zîrâ ʹazâb gâh olur سَوْطٌ [sevṯ]le olur. Ve
سَوْطٌ [sevṯ] Kezâlik bir nesnenin baʹzın baʹzına halt etmeğe dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı