اَلطَّاقُ [eṯ-ṯâḵ] Kemere denir ki mukavves binâdan ʹibârettir, kantara ve dîvân-hâne ve pencere kemerleri gibi, cemʹi طَاقَاتٌ [ṯâḵât] gelir ve طِيقَانٌ [ṯîḵân] gelir ṯâ’nın kesriyle; yukâlu: بَنَى طَاقًا وَهُوَ مَا عُطِفَ مِنَ الْأَبْنِيَةِ Şârihin beyânına göre bunda ve maʹânî-i âtiyede tây muʹârrebidir. Ve
طَاقٌ [ṯâḵ] Bir gûne sevbe denir ki murâd pamuklu hırka ve kaftan makûlesidir. Ve başa örttükleri şâl makûlesine denir, طَيْلَسَانٌ [ṯaylasân] maʹnâsına, ʹalâ-kavlin yeşil olanına mahsûstur. Ve Sîstân eyâletinde bir belde adıdır. Ve Ṯaberistân’da bir hısn adıdır; Şeyṯânu’ṯ-Ṯâḵ lakabıyla mülakkab olan Muḩammed b. en-Nuʹmân onda sâkin olmuş idi, gulât-ı şîʹadan Şeyṯâniyye dedikleri tâ΄ife mesfûrun ashâbıdır. Ve
طَاقٌ [ṯâḵ] Dağın burun gibi sivrilip çıkmış ucuna denir. Kezâlik kuyudan sövelip çıkan sivri kayaya denir. Ve geminin küpeştesi tahtalarının aralığından taşra sövelip çıkan tahtaya ve ağaca denir. Ve
طَاقٌ [ṯâḵ] Tek maʹnâsınadır ki çift mukâbilidir; yukâlu: طَاقُ نَعْلٍ أَيْ فَرْدٌ مِنْهُ Ve ipin bir katına denir. Ve deste maʹnâsınadır; yukâlu: طَاقَةُ رَيْحَانٍ أَيْ شُعْبَةٌ مِنْهُ
اَلطَّاقُ [eṯ-ṯâḵ] (ʹalâ-vezni اَلْحَال [el-ḩâl]) Kemer, kantara maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı