Kamus-ı Muhit - العريش maddesi

اَلْعَرِيشُ [el-ʹarîş] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi gölgelik için yapılan evceğize ve çardak ve mehtâbiyye makûlesine denir. Ve Mekke-i mükerreme’ye ıtlâk olunur. Ve hevdec ve mihaffe tarzında bir merkûba denir ki nisvân rükûb ederler, شِبرُِيَّةٌ [şiburiyye] gibi çatma bir merkûbdur. Ve asma kerevitine ve çardağına denir. Ve alaçuk taʹbîr olunan haymeye denir ki ağaçtan ve ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri otluktan çatıp kulübe ve salaş gibi edip içinde istizlâl ederler. Cemʹi عُرْشٌ [ʹurş] gelir ʹayn’ın zammıyla. Ve

عَرِيشٌ [ʹArîş] Mıṡır aʹmâlinden bir belde adıdır ki hâlen harâbedir. Lâkin mü΄ellif zamânından sonra yine maʹmûr olmuştur. Ve

عَرِيشٌ [ʹarîş] Dört yâhûd beş çatal fidan bitip kemâline ermiş hurmâ ağacının köküne denir. Mü΄ellif burada müsâmaha eylemiştir, zîrâ وَأَنْ يَكُونَ فِي الْأَصْلِ الْوَاحِدِ أَرْبَعُ نَخْلاَتٍ أَوْ خَمْسٌ ʹibâretiyle tefsîr eyledi. Burada أن masdariyye olmakla اَلْأَصْلُ الْوَاحِدُ الْكَائِنُ فِيهِ أَرْبَعُ نَخْلاَتٍ te΄vîlindedir.

Vankulu Lugatı - العريش maddesi

اَلْعَرِيشُ [el-ʹarîş] (ʹayn’ın fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Bâg çubuğu altına kodukları ağaçlar; yukâlu: عَرِيشُ الْكَرْمِ [ʹarîşu’l-kerm]. Ve

عَرِيشٌ [ʹarîş] Bir nesnedir ki mihaffeye şebîhtir, ʹavretler için kılarlar tâ ki deve üzere onun içinde sâkin ola. Ve

عَرِيشٌ [ʹarîş] Şol haymeye derler ki onu ağaçtan ve ثُمَامٌ [šamp;umâm] dedikleri ottan yaparlar.