اَلسُّخْطُ [es-suḣṯ] (sîn’in zammı ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) ve
اَلسُّخُطُ [es-suḣuṯ] (عُنُقٌ [ʹunuḵ] vezninde) ve
اَلسَّخَطُ [es-seḣaṯ] (جَبَلٌ [cebel] vezninde) ve
اَلْمَسْخَطُ [el-mesḣaṯ] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) رِضَا [riḋâ] mukâbilidir ki râzî ve hoşnûd olmamakla gücenmeğe denir. Bu hâlet gazabı müstelzim olmakla kibârın bir nesneyi beğenmeyip hoşnûd olmamak sebebiyle yukarıdan aşağı gücenip darılmasında istiʹmâl olunur; غَضَبٌ [ġaḋab]ın mefhûmundan ehasstır. Ve
سَخَطٌ [seḣaṯ] (fethateynle) Vech-i mezkûr üzere râzî ve hoşnûd olmamak cihetiyle gücenip darılmak maʹnâsınadır. Ve mutlakan darılmak maʹnâsında dahi müstaʹmeldir; yukâlu: سَخِطَ عَلَيْهِ سَخَطًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا لَمْ يَرْضَ وَغَضِبَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı