بِيشٌ [Bîş] ve
بِيشَةُ [Bîşet] (bâ’ların kesriyle) Tarîk-i Yemâme’de bir vâdî ismidir ki arslan yatağıdır. Ve بِيشَةُ [bîşet] lafzı mehmûzen lügattir, niteki zikr olundu. Ve
بِيشٌ [bîş] Zencebîle şebîh bir nebât ismidir ki tâzesi ve kurusu olur. Ve ekserî onda zehr-i kattâl hâsıl olur, ekl eden hayvânâtı helâk eder. Ve tiryâkı فَارَةُ الْبِيشِ [fâretu’l-bîş] dedikleridir ki onunla tagaddî eder. Ve bıldırcın kuşu dahi onu tenâvül eder ve aslâ zarar eylemez. Ve دَوَاءُ الْمِسْكِ [devâ΄u’l-misk] dedikleri maʹcûn dahi ona mukâvim olur. İşbu بِيشٌ [bîş] dedikleri nebât bilâd-ı Çîn’de Helâhil nâm dağda biter bir köktür, bu sebebden semm-i helâhil ıtlâk ederler, zehr-i kâtildir; envâʹı vardır, Türkîde bıldırcın otu derler. Ve فَارَةُ الْبِيشِ [fâretu’l-bîş] ki Fârisîde bîş-i mûş derler fâreye şebîh bir hayvândır. ʹİnde’l-baʹz cedvâr dedikleridir, bîş civârında olur ve onun tiryâk-ı defʹîsidir.
بِيشَةُ [Bîşet] (kezâlik bâ’nın kesriyle) Bir mevziʹin ismidir. Ve Ḵâsim b. Maʹn eyitti: بِئْشَةُ [bi΄şet] ve زِئْنَةُ [zi΄net] ki mehmûzlardır iki yerin ismleridir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı