Kamus-ı Muhit - سجع maddesi

اَلسَّجْعُ [es-secʹ] (رَجْعٌ [recʹ] vezninde) Mukaffâ olan kelâma denir ki murâd hem-kâfiye olan fıkradır,, ʹalâ-kavlin revî-i vâhid üzere kelâmın müvâlâtından yaʹnî fıkra-i âtiyenin âhiri fıkra-i ûlânın âhirinde olan revî harfine muvâfakatından ʹibârettir ki ism-i masdar olur; cemʹi أَسْجَاعٌ [escâʹ]dır. Ve أُسْجُوعَةٌ [uscûʹat] dahi bu maʹnâyadır; cemʹi أَسَاجِيعُ [esâcîʹ] gelir. Ve bunlar kelâm-ı mensûra mahsûstur ve maʹnâ-yı âtîden me΄hûzdur. Ve

سَجْعٌ [secʹ] Masdar olur, fevâsılı mutazammın yaʹnî kâfiyeli fıkralar ile tekellüm eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: سَجَعَ الْخَطِيبُ سَجْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا نَطَقَ بِكَلاَمٍ لَهُ فَوَاصِلُ Ve kumru ve güvercin makûlesi âvâzını terdîd ve tercîʹ ederek ötmek maʹnâsınadır ki maʹnâ-yı aslîdir; yukâlu: سَجَعَتِ الْحَمَامَةُ إِذَا رَدَّدَتْ صَوْتَهَا Ve maksada nehc-i vâhid üzere sapmayarak doğruca kasd ve âhenk eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: سَجَعَ ذَلِكَ الْمَسْجَعَ أَيْ قَصَدَ ذَلِكَ الْمَقْصَدَ

Vankulu Lugatı - سجع maddesi

اَلْأَسَاجِيعُ [el-esâcîʹ] أَسْجَاعٌ [escâʹ]ın cemʹi. Ve أُسْجُوعَةٌ [uscûʹat]ın dahi cemʹi gelir, ʹalâ-mâ se-yecî΄u. Ve

سَجْعٌ [secʹ] Kelâmı mukaffâ söylemeğe dahi derler; yukâlu: سَجَعَ الرَّجُلُ سَجْعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ Ve

سَجْعٌ [secʹ] Güvercin ötmeğe dahi derler; yukâlu: سَجَعَتِ الْحَمَامُ إِذَا هَدَرَتْ Ve nâka âvâzın kaldırıp hanîn etmeğe dahi derler; yukâlu: سَجَعَتِ النَّاقَةُ إِذَا مَدَّتْ حَنِينَهَا عَلَى جِهَةٍ وَاحِدَةٍ