Ve ʹArablâr سَاقٌ [sâḵ]-ı vâhid ile tetâbuʹ ve ittifâktan kinâye eder; ve minhu yekûlûne: “وَلَدَتْ ثَلاَثَ بَنِينَ عَلَى سَاقٍ” أَيْ مُتَتَابِعَةً لاَ جَارِيَةَ بَيْنَهُمْ Yaʹnî “Birbiri ardınca aralıklarında kız olmayarak üç nefer oğlan tevellüd eyledi.” Ve
سَاقُ الشَّجَرِ [sâḵu’ş-şecer] Ağacın özdeğine ıtlâk olunur, Fârisîde tene-i dıraht denir; yukâlu: قَطَعَ سَاقَ الشَّجَرَةِ أَيْ جِذْعَهَا Ve
سَاقُ حُرٍّ [sâḵu ḩurr] Kumru kuşunun erkeğine ıtlâk olunur. Hikâye-i savtıyla tesmiye olunmuştur, gûyâ ki سَاقُ حُرٍّ سَاقُ حُرٍّ diyerek öter. ʹAlâ-kavlin سَاقٌ [sâḵ] güvercin kuşuna ve حُرٌّ [ḩurr] yavrusuna denir. Müfredât-ı sâ΄ireden telhîsimize göre bu kuş yabanî hamâme nevʹinden kuskuvuk dedikleri alaca kuş olacaktır ki bahârda bâgçelere gelip kuskuvuk kuskuvuk diyerek öter, bu diyârlarda ku[ku]k taʹbîr ederler; hoş-manzar hazîn âvâzlı bir kuştur, bi-ʹaynihi savtıyla müsemmâdır. Ve
سَاقٌ [Sâḵ] Bir mezviʹ adıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı