اَلْقُبَعَةُ [el-ḵubeʹat] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) Başını içeri çekici demektir. Ve bu طُلَعَةٌ [ṯuleʹat] kelimesiyle mukârinen zikr olunmakla ʹArablar: إِمْرَأَةٌ قُبَعَةٌ طُلَعَةٌ derler, ʹavret zen-dosta karşı bir kerre başını örtüsüne çekip bir kerre açılıp görünür olsa. Ve
قُبَعَةٌ [ḵubeʹat] Serçeden küçük bir kuşcağız adıdır. Ve ʹArablar bir kimseyi hamâkatle tavsîf ve âzâr eyledikte يَا ابْنَ قُبَعَةَ ve يَا ابْنَ قَابِعَاءَ derler, قُبَاعٌ [ḵubâʹ]-ı mezkûrdan masûgdur.
اَلْقُبَعَةُ [el-ḵubeʹat] (ḵâf’ın zammı ve bâ’nın fethiyle) Her zamân başın içeri çekici kimse; yukâlu: إِمْرَأَةٌ قُبَعَةٌ طُلَعَةٌ Yaʹnî “Gâh başın içeri çeker ve gâh taşra çıkarır.” Ve
قُبَعَةٌ [ḵubeʹat] Kezâlik şol alaca kuşçağıza derler ki serçe gibidir, ekser yaban fârelerinin yuvalarına karîb yerde olur, kaçan bir nesneden havf etse fâre yuvasına girip gizlenir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı