Kamus-ı Muhit - الإبول maddesi

اَلْإِبَّالَةُ [el-ibbâlet] (إِجَّانَةٌ [iccânet] vezninde; bâ’nın tahfîfiyle de câ΄izdir) ve

اَلْإِبِّيلُ [el-ibbîl] (سِكِّيتٌ [sikkît] vezninde) ve

اَلْإِبَّوْلُ [el-ibbevl] (عِجَّوْلٌ [ʹiccevl] vezninde) ve

اَلْإِيبَالُ [el-îbâl] (دِينَارٌ [dînâr] vezninde ki bunun aslı إِبَّالٌ idi teşdîd-i bâ’yla) Kuş ve deve ve at kısmından bir bölüğe denir, ʹalâ-kavlin peyderpey gelen bölüklerden her bölüğe denir; yukâlu: إِبَّالَةٌ مِنَ الطَّيْرِ وَالْخَيْلِ وَالْإِبِلِ وَإِبِّيلٌ وَإِبَّوْلٌ وَإِيبَالٌ أَيْ قِطْعَةٌ أَوْ مُتَتَابِعَةٌ مِنْهَا Ve

إِبَّالَةٌ [ibbâlet] (إِجَّانَةٌ [iccânet] vezninde) Bir bağ otluğa denir ki götürülür; ve minhu’l-meselu: “ضِغْثٌ عَلَى إِبَّالَةٍ” Yaʹnî “Bir bağ otluk yükünün üzerine bir tutam otluk dahi vazʹ ve tahmîl olundu.” Murâd sıklet kemâlinde iken bir sıklet dahi ârız oldu demektir. Mesel-i mezbûr beliyye üzere beliyye ʹârız oldukta îrâd olunur. Baʹzılar ʹindinde hısb ve rehânın teʹâkubunda darb olunur ki evvelin zıddıdır. Ve bunda dahi bâ’nın tahfîfiyle câ΄izdir.

Vankulu Lugatı - الإبول maddesi

اَلْإِبَّوْلُ [el-ibbevl] (hemzenin kesri ve bâ’nın fethi ve teşdîdiyle ve vâv’ın sükûnuyla) أَبَابِيلُ [ebâbîl]in vâhididir, ʹinde’l-baʹz اَلْإِبَّوْلُ [el-ibbevl] hemzenin kesri ve bâ’nın kesri ve teşdîdi ve meddiyle بَابِيلُ [bâbîl]in vâhididir, ʹinde’l-baʹzi’l-âhar. Ve Aḣfeş eyitti:Tâ΄ife-i ʹArabdan bir ferd bulmadım ki أَبَابِيلُ [ebâbîl]in vâhidini bilir ola.