اَلْإِبْتَارُ [el-ibtâr] (hemzenin kesriyle) Vermek maʹnâsınadır; yukâlu: أَبْتَرَهُ إِذَا أَعْطَاهُ Ve vermeyip dirîg eylemek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: سَأَلَهُ فَأَبْتَرَ أَيْ مَنَعَ Bu maʹnâlarda katʹ maʹnâsına olan بَتْرٌ [betr]den me΄hûzdur. İkisi de katʹı müstelzimdir. Evvelkide vermekle lisân-ı sâ΄ili ve sânîde mes΄ûl ve ʹatiyyeyi katʹ etmiş olur. Ve
إِبْتَارٌ [ibtâr] Güneşin şuʹâʹı şâh-ı şecer gibi mümtedd olduğu vakte ki evvel-i nehâr olacaktır, kuşluk namâzı kılmak maʹnâsına müstaʹmeldir. Ve bu salât-ı işrâk vaktidir; yukâlu: أَبْتَرَ الْمُصَلِّي إِذَا صَلَّى الضُّحَى حِينَ تَقَضَّبَتِ الشَّمْسُ أَيْ يَمْتَدُّ شُعَاعُهَا كَالْقَضِيبِ Kâle fi’l-Esâsاَلْبُتَيْرَاءُ هِيَ الشَّمْسُ فِي أَوَّلِ النَّهَارِ لِقِلَّةِ ضَوْءِهَا Ve
إِبْتَارٌ [ibtâr] Hak taʹâlâ bir adamı ebter kılmak, yaʹnî nesl ve zürriyyetten ve zikr ve senâ ve nâm ve mahmidetten bî-behre ve mahrûm teveffâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَبْتَرَ اللهُ الرَّجُلَ إِذَا جَعَلَهُ أَبْتَرَ
اَلْإِبْتَارُ [el-ibtâr] (hemzenin kesriyle) أَبْتَرُ [ebter] kılmak; yukâlu: أَبْتَرَهُ اللهُ أَيْ صَيَّرَهُ أَبْتَرَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı