اَلتَّفَوُّتُ [et-tefevvut] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Bir nesneden baʹzı mehâsin fevt olmakla ʹayb ve nakîsalı olmak maʹnâsınadır ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ﴾ أَيِ اخْتِلاَفٍ وَاضْطِرَابٍ وَقَرَأَ حَمْزَةُ وَالْكِسَائِيُّ مِنْ تَفَوُّتٍ قَالَ السُّدِّيُّ أَيْ مِنْ عَيْبٍ يَقُولُ النَّاظِرُ لَوْ كَانَ كَذَا لَكَانَ أَحْسَنَ Yaʹnî mâ-ebdeʹa olan halk-ı ilâhîde vazʹ-ı engüşt-i iʹtirâz edecek şu nedir yeri yoktur. Ve kâle’l-Ferrâ΄ اَلتَّفَاوُتُ وَالتَّفَوُّتُ هُمَا بِمَعْنًى وَاحِدٍ كَالتَّعَاهُدِ وَالتَّعَهُّدِ وَهُوَ اْلإِخْتِلاَفُ وَعَدَمُ التَّنَاسُبِ فَإِنَّ كِلاً مِنَ الْمُتَفَاوِتَيْنِ فَاتَ عَنْهُ بَعْضُ مَا فِي اْلآخَرِ Ve
تَفَوُّتٌ [tefevvut] إِفْتِيَاتٌ [iftiyât] gibi bir kimsenin mâlı makûlesi nesnelerde emr ve izni olmaksızın hod-be-hod tasarruf ve iʹmâl eylemek maʹnâsınadır ki kendiliğinden ona sâbık olmaktır; yukâlu: تَفَوَّتَ عَلَيْهِ فِي مَالِهِ إِذَا فَاتَهُ بِهِ Bu dahi galebe maʹnâsını mutazammın olmakla عَلَى ile sılalanmıştır.
اَلتَّفَوُّتُ [et-tefevvut] (fethateynle ve vâv’ın zammı ve teşdîdiyle) Fevt etmek; yukâlu: تَفَوَّتَ عَلَيْهِ فِي مَالِهِ أَيْ فَاتَهُ بِهِ Yaʹnî “Onu terk etti, mâlı sebebiyle.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı