Kamus-ı Muhit - التفريخ maddesi

اَلتَّفْرِيخُ [et-tefrîḣ] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Bu dahi إِفْرَاخٌ [ifrâḣ] gibi yavru çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَرَّخَتِ الْبَيْضَةُ وَالطَّائِرَةُ تَفْرِيخًا بِمَعْنَى أَفْرَخَتْ Ve derûndan havf ve hadşe zâ΄il olmak maʹnâsına istiʹmâl olunur, niteki zikr olundu; yukâlu: فَرَّخَ الرَّوْعُ إِذَا ذَهَبَ ve bir nesneden belinleyip korkmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَرَّخَ الرَّجُلُ إِذَا فَزِعَ وَرَعَبَ Ve kuş yavrusu gibi zaʹîf olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَرَّخَ الْقَوْمُ إِذَا ضَعُفُوا وَصَارُوا كَالْفِرَاخِ Ve ekin filizlenmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَرَّخَ الزَّرْعُ إِذَا نَبَتَتْ أَفْرَاخُهُ

Vankulu Lugatı - التفريخ maddesi

اَلْإِفْرَاخُ [el-ifrâḣ] (hemzenin kesriyle) ve

اَلتَّفْرِيخُ [et-tefrîḣ] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Yavru çıkarmak; yukâlu: أَفْرَخَ الطَّائِرُ وَفَرَّخَ بِمَعْنًى Ve

إِفْرَاخٌ [ifrâḣ] Sırrı zâhir etmeğe dahi derler; yukâlu: أَفْرَخَ الْقَوْمُ بَيْضَهُمْ إِذَا أَبْدَوْا سِرَّهُمْ Ve

إِفْرَاخٌ [ifrâḣ] Korku zâ΄il olmağa dahi derler; yukâlu: أَفْرَخَ الرَّوْعُ أَيْ ذَهَبَ الْفَزَعُ yukâlu: لِيُفْرِخْ رَوْعُكَ أَيْ لِيَخْرُجْ عَنْكَ فَزَعُكَ كَمَا يَخْرُجُ الْفَرْخُ عَنِ الْبَيْضَةِ ve yukâlu: أَفْرِخْ رَوْعَكَ يَا فُلَانُ أَيْ سَكِّنْ جَأْشَكَ Ve جَأْشٌ [ce΄ş] cîm’in fethi ve hemzenin sükûnuyla korku maʹnâsına. Ve

إِفْرَاخٌ [ifrâḣ] Zâhir olmağa dahi derler; yukâlu: أَفْرَخَ الْأَمْرُ إِذَا اسْتَبَانَ بَعْدَ اشْتِبَاهٍ Ve

تَفْرِيخٌ [tefrîḣ] Ekin çillenmeğe dahi derler, yaʹnî yerde şâh verip bitmeğe başlamağa derler; yukâlu: فَرَّخَ الزَّرْعُ تَفْرِيخًا