اَلْقَفْعَاءُ [el-ḵafʹâ΄] (صَحْرَاءُ [ṡaḩrâ΄] vezninde) Bir nevʹ zaʹîf nebât adıdır. ʹAlâ-kavlin bir şecerdir ki hâtem halkası gibi yemiş tarzında nesneleri olur. İbtidâ halka halka olup nihâyet uçları birbirine kavuşmaz, kurudukta o halkalar dökülür. Ve
قَفْعَاءُ [ḵafʹâ΄] Şol kulağa vasf olur ki âteş dokunmuş gibi aşağısına doğru büzülmüş kıvrık ola; yukâlu: أُذُنٌ قَفْعَاءُ كَأَنَّهَا أَصَابَتْهَا نَارٌ فَتَزَوَّتْ مِنْ أَعْلاَهَا إِلَى أَسْفَلِهَا Ve parmakları tabanına doğru büklüm olan ayağa denir; yukâlu: رَجُلٌ قَفْعَاءُ إِذَا ارْتَدَّتْ أَصَابِعُهَا إِلَى الْقَدَمِ
اَلْقَفْعَاءُ [el-ḵafʹâ΄] (ḵâf’ın fethi ve fâ’nın sükûnu ve elifin meddiyle) Bir ağacın ismidir. Ve
قَفْعَاءُ [ḵafʹâ΄] Şol kulağa derler ki ona âteş değmiş gibi büzülmüş ve devşirilmiş ola. Ve رِجْلٌ قَفْعَاءُ [riclun ḵafʹâ΄] Şol ayağa derler ki parmakları tabandan cânibe eğilmiş ola. Ve
قَفْعَاءُ [ḵafʹâ΄] Şol ʹavrete derler ki parmakları zikr olunan vech üzere ola; yukâlu: إِمْرَأَةٌ قَفْعَاءُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı