اَلْقَلْخُ [el-ḵalḣ] (سَلْخٌ [selḣ] vezninde) ve
اَلْقَلِيخُ [el-ḵalîḣ] (ḵâf’ın fethiyle) Erkek deve kükremek maʹnâsınadır; yukâlu: قَلَخَ الْبَعِيرُ قَلْخًا وَقَلِيخًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا هَدَرَ Ve
قَلْخٌ [ḵalḣ] Bir kuru nesneyi bir âher kuru şey΄e vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَلَخَ الرَّجُلُ إِذَا ضَرَبَ يَابِسًا عَلَى يَابِسٍ Ve şecer ve nebât makûlesini kökünden koparıp çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: قَلَخَ الشَّجَرَةَ إِذَا قَلَعَهَا Ve
قَلْخٌ [ḵalḣ] Koca eşeğe denir. Ve esrimiş deveye denir Ve içi boş kamışa denir.
اَلْقَلْخُ [el-ḵalḣ] ve
اَلْقَلِيخُ [el-ḵalîḣ] (ḵâf’ın fethi ve lâm’ın sükûnuyla evvelde ve ḵâf’ın fethi ve lâm’ın kesriyle sânîde) Erkek ötmek; yukâlu: قَلَخَ الْفَحْلُ قَلْخًا وَقَلِيخًا إِذَا هَدَرَ Ferrâ eyitti: Asvâtın ekseri فَعِيلٌ [faʹîl] vezni üzere binâ olundu; yukâlu: هَدَرَ هَدِيرًا ve صَهَلَ صَهِيلًا ve نَبَخَ نَبِيخًا ve قَلَخَ قَلِيخًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı