el-kelîb ~ اَلْكَلِيبُ

Kamus-ı Muhit - الكليب maddesi

اَلْكَلِيبُ [el-kelîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve

اَلْكَالِبُ [el-kâlib] (سَالِبٌ [sâlib] vezninde) Köpek gürûhuna denir, جَمَاعَةُ الْكِلاَبِ [cemâʹatu’l-kilâb] maʹnâsına. Buna göre ikisi de ism-i cemʹ olacaktır. Lâkin mü΄ellif Baṡâ΄ir’de كَلِيبٌ [kelîb] lafzını cemʹ olmak üzere sebt eylemiştir. Ve ism-i fâʹil vezninde ism-i cemʹ garîbdir. Nihâyet Suyûṯî Muzhir’de خَاشِنٌ [ḣâşin] lafzını resm eylemiştir, lâkin ümmehât-ı sâ΄irede zafer-yâb olunmamıştır.

Vankulu Lugatı - الكليب maddesi

اَلْأَكْلُبُ [el-eklub] (hemzenin fethi ve lâm’ın zammıyla) ve

اَلْكِلَابُ [el-kilâb] (kâf’ın kesriyle) ve

اَلْكَلِيبُ [el-kelîb] (kâf’ın fethi ve lâm’ın kesriyle) كَلْبٌ [kelb]in cemʹi velâkin كَلِيبٌ [kelîb] vezni cemʹ-i ʹazîzdir, mislu: عَبْد [ʹabd] [ve] عَبِيد [ʹabîd]

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı