اَلْمَعْمُودُ [el-maʹmûd] ve
اَلْعَمِيدُ [el-ʹamîd] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلْمُعَمَّدُ [el-muʹammed] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Derd-i ʹışk u muhabbetten zâr u zebûn olan âşüfte-hâle ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ مَعْمُودٌ وَعَمِيدٌ وَمُعَمَّدٌ إِذَا كَانَ قَدْ هَدَّهُ الْعِشْقُ Ve
مُعَمَّدٌ [muʹammed] Altına direk vazʹ olunmuş sakf ve hayme makûlesine vasf olur; yukâlu: خِبَاءٌ مُعَمَّدٌ أَيْ مَنْصُوبٌ بِالْعِمَادِ Ve bir nevʹ kumaş alacasına denir ki nakş ve zamânı uzun uzun ʹamûd hey΄etinde ola; yukâlu: وَشْيٌ مُعَمَّدٌ وَهُوَ ضَرْبٌ مِنْهُ أَيْ عَلَى هَيْئَةِ الْعِمَادِ
اَلْمَعْمُودُ [el-maʹmûd] (mîm-i evvelin fethi ve sânînin zammıyla) Şol kimsedir ki onu ʹaşk zebûn etmiş ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı