اَلْفَغْمُ [el-faġm] (fâ’nın fethi ve ġayn-ı muʹcemenin sükûnuyla) ve
اَلْفُغُومُ [el-fuġûm] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Hoş râyiha dimâgı âlûde edip tutmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَغَمَهُ الطِّيبُ فَغْمًا وَفُغُومًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا سَدَّ خَيَاشِيمَهُ Kezâlik râyiha-i tayyibe südde-i bedeniyyeleri açmak maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: فَغَمَتْهُ الرَّائِحَةُ السُّدَّةَ إِذَا فَتَحَتْهَا Ve
فَغْمٌ [faġm] Öpmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَغَمَ الْمَرْأَةَ إِذَا قَبَّلَهَا Ve meme emmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَغَمَ الْجَدْيُ أُمَّهُ إِذَا رَضَعَهَا Ve
فَغْمٌ [faġm] Lisân ile ve hılâl ile diş aralıklarından çıkarılan taʹâm bakiyyesine denir. Kâle’ş-şârih ve minhu’l-hadîsu: “كُلُوا الْوَغْمَ وَاطْرَحُوا الْفَغْمَ” اَلْوَغْمُ مَا تَسَاقَطَ مِنَ الطَّعَامِ وَالْفَغْمُ مَا تُخْرِجُهُ مِنْ خَلَلِ أَسْنَانِكَ
اَلْفَغْمَةُ [el-faġmet] (fâ’nın fethi ve ġayn’ın sükûnuyla) Râyiha-i tayyibe dimâgı doldurmak; tekûlu: فَغَمَنِي الطِّيبُ Ve
فَغْمٌ [faġm] Öpmeğe dahi derler; yukâlu: فَغَمَهُ إِذَا قَبِلَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı