اَلسَّقِيطُ [es-seḵîṯ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) ve
اَلسَّقِيطَةُ [es-seḵîṯat] (hâ’yla) Nâkısu’l-ʹakl adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ سَقِيطٌ وَسَقِيطَةٌ أَيْ نَاقِصُ الْعَقْلِ Ve
سَقِيطٌ [seḵîṯ] Gökten yağan doluya ve kırağıya ve tipi makûlesi rutûbetlere ıtlâk olunur; yukâlu: أَصْبَحَتِ الْأَرْضُ مُبْيَضَّةً مِنَ السَّقِيطِ أَيِ الْبَرَدِ وَالْجَلِيدِ وَمَا سَقَطَ مِنَ النَّدَى عَلَيْهَا
اَلسَّقِيطُ [es-seḵîṯ] (sîn’in fethi ve ḵâf’ın kesri ve meddiyle) Kardır ve çiğdir, şebnem maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı