Kamus-ı Muhit - الإغراب maddesi

اَلْإِغْرَابُ [el-iġrâb] (hemzenin kesriyle) Magrib semtine gelmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ الْقَوْمُ إِذَا أَتَوُا الْغَرْبَ Ve bir garîb ve nâdir nesne peydâ eylemek maʹnâsınadır, gerek kelâm ve gerek eşyâ-ı sâ΄ire olsun; yukâlu: أَغْرَبَ الرَّجُلُ إِذَا أَتَى بِشَيْءٍ غَرِيبٍ Ve doldurmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ الْحَوْضَ إِذَا مَـلَأَهُ Ve sâz u sâmân ve nizâm-ı hâl sâhibi olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ فُلاَنٌ إِذَا كَثُرَ مَالُهُ وحَسُنَ حَالُهُ Ve at çok seğirtmek yaʹnî soluklu olmakla dûr u dırâz seğirtmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ الْفَرَسُ إِذَا كَثُرَ جَرْيُهُ Ve râkib altındaki atı çatlayıp helâk olunca kadar ılgar eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ فَرَسَهُ إِذَا أَجْرَاهُ إِلَى أَنْ يَمُوتَ Ve pek çok gülmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ الرَّجُلُ إِذَا بَالَغَ فِي الضَّحِكِ Ve diyâr-ı baʹîdeye sefer eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَغْرَبَ فُلاَنٌ إِذَا أَمْعَنَ فِي الْبِلاَدِ Ve hemân koltuk ve kasık yerleri ağarmak maʹnâsınadır, zâhiren kılları ağarmaktan ʹibârettir sâ΄ir aʹzânın kılları siyâh olarak; yukâlu: أَغْرَبَ الرَّجُلُ إِذَا ابْيَضَّتْ أَرْفَاغُهُ Ve hasta ve mecrûhun derd ve vecaʹı müştedd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: أُغْرِبَ الْمَرِيضُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ إِذَا اشْتَدَّ وَجَعُهُ Ve bir kimseye kabîh ve nâ-sezâ iş işlenmek maʹnâsınadır; yukâlu: أُغْرِبَ عَلَيْهِ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْضًا إِذَا صُنِعَ بِهِ صَنِيعٌ قَبِيحٌ Ve atın alnında olan gurresi çehresine yayılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أُغْرِبَ الْفَرَسُ عَلَى الْمَجْهُولِ أَيْضًا إِذَا فَشَتْ غُرَّتُهُ

Vankulu Lugatı - الإغراب maddesi

اَلْإِغْرَابُ [el-iġrâb] (hemzenin kesriyle) Bir garîb nesne getirmek; yukâlu: أَغْرَبَ الرَّجُلُ إِذَا جَاءَ بِشَيْءٍ غَرِيبٍ Ve kırbayı doldurmağa dahi derler; tekûlu: أَغْرَبْتُ السِّقَاءَ إِذَا مَلَأْتَهُ Ve غَرِيبٌ [ġarîb] olmağa dahi derler; yukâlu: أَغْرَبَ الرَّجُلُ إِذَا صَارَ غَرِيبًا Ve bir kimsenin vecaʹı ziyâde olmağa dahi derler; yukâlu: أُغْرِبَ الرَّجُلُ عَلَى مَا لَمْ يُسَمَّ فَاعِلُهُ أَيِ اشْتَدَّ وَجَعُهُ