اَلْأَمُّ [el-emm] (hemzenin fethiyle) ve
اَلْإِمَامُ [el-imâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve
اَلْإِمَامَةُ [el-imâmet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Nâsa takaddüm eylemek yaʹnî önlerine geçmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَمَّهُمْ وَأَمَّ بِهِمْ أَمًّا وَإِمَامًا وَإِمَامَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا تَقَدَّمَهُمْ Ve
إِمَامَةٌ [imâmet] İsm-i masdar olur, imâmlık maʹnâsına ki ʹörf-i şerʹde ehl-i namâza muktedâ olmaktan ʹibârettir; ve minhu kavlu’l-fukahâ΄: وَيُكْرَهُ إِمَامَةُ الْفَاسِقِ أَيْ تَقَدُّمُهُ إِمَامًا Mü΄ellifin وَهِيَ الْإِمَامَةُ kavlinde zamîr ʹâdeti üzere fiʹle râciʹdir ki ism-i masdarı إِمَامَةٌ [imâmet] demektir, pes tercemede إِمَامَةٌ [imâmet] lafzı sâ΄ir baʹzı usûlden me΄hûzdur, onlarda hem masdar ve hem ism olarak mersûmdur, iştirâk sûretinde; mü΄ellifin وَهِيَ kavlinde vâv ʹâtıfeye haml olunur, fe’lyunzar.
اَلْإِمَامَةُ [el-imâmet] (hemzenin kesriyle) Namâzda halka muktedâ olmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı