اَلْخِمْلُ [el-ḣiml] (ḣâ’nın kesriyle) ve
اَلْخُمَالُ [el-ḣumâl] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) ve
اَلْخُمَالِيُّ [el-ḣumâliyy] (غُرَابِيٌّ [ġurâbiyy] vezninde) Sıdk ve safvet ve samîm üzere olan dosta ve âşinâya denir; yukâlu: فُلَانٌ لَهُ خَمْلٌ وَخُمَالٌ وَخُمَالِيٌّ أَيِ الْحَبِيبُ الْمُصَافِي Ve
خُمَالٌ [ḣumâl] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Bir ʹillet adıdır ki insânın mefâsılına ve hayvânın kavâ΄imine ʹârız olur ki ayakları ondan aksayıp topallanır, vecaʹ-ı mefâsıl olacaktır.
اَلْخُمَالُ [el-ḣumâl] (ḣâ’nın zammı ve mîm’in tahfîfiyle) Aksak olmak, عَرَجٌ [ʹarec] maʹnâsına. Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: خُمَالٌ [ḣumâl] deve ayağında olan şol aksaklıktır ki ona baʹzı damar kesilmekle devâ kılarlar.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı