اَلْخَفِيَّةُ [el-ḣafiyyet] (غَنِيَّةٌ [ġaniyyet] vezninde) Dibi yakın kuyuya ve eşmeye denir; yukâlu: حَفَرَ خَفِيَّةً أَيْ رَكِيَّةً Ve ağaçları sık çatılkı ve çatkın ormana denir. Ve bir adamda cinn dokunmak eserine denir, çalıklık ve sersemlik hâletleri gibi; yukâlu: بِهِ خَفِيَّةٌ أَيْ لَمَمٌ
اَلْخَفِيَّةُ [el-ḣafiyyet] (ḣâ’nın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Cinn tutmak eseri; yukâlu: بِهِ خَفِيَّةٌ أَيْ لَمَمٌ وَمَسٌّ Ve
خَفِيَّةٌ [ḣafiyyet] Arslan yatağı olan yere dahi derler; minhu kavluhum: أُسُودٌ خَفِيَّةٌ كَقَوْلِهِمْ أُسُودٌ غَابَةٌ Ve غَابَةٌ [ġâbet] dahi arslan yatağına derler. Ve
خَفِيَّةٌ [ḣafiyyet] Kezâlik dibi yakın olan kuyuya derler, رَكِيَّةٌ [rekiyyet] maʹnâsına. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: خَفِيَّةٌ [ḣafiyyet] şol kuyudur ki bir kerre kazılıp baʹdehu terk olunup toprağla dolmağın tekrâr içinde olan toprağı ihrâc oluna. Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: Bu makûle kuyuya خَفِيَّةٌ [ḣafiyyet] dedikleri izhâr olduğundan ötürüdür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı