Kamus-ı Muhit - الخليج maddesi

اَلْخَلِيجُ [el-ḣalîc] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Irmağa denir, nehr maʹnâsına; uzun uzadı çekilip gittiği için ıtlâk olunmuştur. Ve nehr şeklinde deryâdan çekilip ayrılmış kıtʹaya denir ki körfez taʹbîr olunur, halîc-i İzmir ve halîc-i İstanbul gibi; yukâlu: عَبَرَ الْخَلِيجَ وَهُوَ النَّهْرُ وَكَذَا شَرْمٌ مِنَ الْبَحْرِ Ve

خَلِيجٌ [ḣalîc] Ağaçtan olan çanağa denir, murâd büyük çanaktır ki mâ-i kesîr cezb eder. Ve ipe denir, حَبْلٌ [ḩabl] maʹnâsına, cezb şânından olmak hasebiyle. Ve

خَلِيجٌ [ḣalîc] عَدَوْلِيٌّ [ʹadevliyy] taʹbîr olunan gemiden küçükçe bir nevʹ gemiye denir. Ve عَدَوْلِيٌّ [ʹadevliyy] (fethateynle), Baḩreyn’de عَدَوْلٌ [ʹAdevl] nâm karyeye mensûb bir gûne küçük gemiye ıtlâk ederler. Ve خَلِيجٌ [ḣalîc]in cemʹi خُلْجٌ [ḣulc] gelir ḣâ’nın zammıyla. Ve

خَلِيجٌ [Ḣalîc] Mekke’de bir dağın adıdır.

Vankulu Lugatı - الخليج maddesi

اَلْخَلِيجُ [el-ḣalîc] (ḣâ’nın fethi ve lâm’ın kesri ve meddiyle) Deryânın bir pâresi, شَرْمٌ [şerm] maʹnâsına ki شَرْمٌ [şerm] şîn-i muʹcemenin fethiyle deryâ pâresine derler. Ve

خَلِيجٌ [ḣalîc] Nehre dahi derler. Ve Baʹzılar eyitti: خَلِيجٌ [ḣalîc] nehrin iki cânibine derler. Ve

خَلِيجٌ [ḣalîc] İpe dahi derler, habl maʹnâsına. İbnu’s-Sikkît eyitti: ipe خَلِيجٌ [ḣalîc] dediler zîrâ iple her neyi bağlarlar ise ip onu çeker. Ve

خَلِيجٌ [ḣalîc] Büyük çanağa dahi derler, جَفْنَةٌ [cefnet] maʹnâsına. Ve جَفْنَةٌ [cefnet] cîm’in fethi ve fâ’nın sükûnuyla kezâlik çanağa derler.