el-ḣinâf ~ اَلْخِنَافُ

Kamus-ı Muhit - الخناف maddesi

اَلْخِنَافُ [el-ḣinâf] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Deve yürürken ellerinin tabanlarını taşra tarafa doğru döndürerek yürümek, ʹalâ-kavlin yulardan hoşlanmamakla burnunu yulardan çevirmek maʹnâsınadır. Ve ʹinde’l-baʹz devenin bilekleri salâbetli olmayıp gevşek ve mülâyim olmak yâhûd dâbbe kısmı seğirtirken başını râkibin tarafına silkmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَنَفَ الْبَعِيرُ خِنَافًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَلَبَ فِي مَسِيرِهِ خُفَّ يَدِهِ إِلَى وَحْشِيِّهِ أَوْ لَوَى أَنْفَهُ مِنَ الزِّمَامِ أَوْ هُوَ لِينٌ فِي أَرْسَاغِهِ أَوْ هُوَ إِمَالَةُ رَأْسِ الدَّابَّةِ إِلَى فَارِسِهِ فِي عَدْوِهِ Ve

خِنَافٌ [ḣinâf] Turunc ve ağaç kavunu makûlesini kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَنَفَ الْأُتْرُجَّ وَنَحْوَهُ إِذَا قَطَعَهُ Ve nisvân kısmı te΄essüf ve tahassür makûlesi hâletten nâşî elleriyle göğüslerine vurup dövünmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَنَفَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا ضَرَبَتْ صَدْرَهَا بِيَدِهَا

Vankulu Lugatı - الخناف maddesi

اَلْخِنَافُ [el-ḣinâf] (ḣâ’nın kesriyle) Devenin bileklerinde olan mülâyemettir; tekûlu: خَنَفَ الْبَعِيرُ يَخْنِفُ خِنَافًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا سَارَ فَقَلَبَ خُفَّ يَدِهِ إِلَى وَحْشِيِّهِ Yaʹnî yürürken ön ayağın taşra döndürse. Ve

خِنَافٌ [ḣinâf] Deve yulardan burun döndürmeğe dahi derler, yulâr istemediği cihetten; yukâlu: خَنَفَ الْبَعِيرُ يَخْنِفُ خِنَافًا إِذَا لَوَى أَنْفَهُ مِنَ الزِّمَامِ Ve Ebû ʹUbeyd eyitti: خِنَافٌ [ḣinâf] boyunda olur, yaʹnî deve boynın taraf-ı hilâfa eğmektir, kaçan yuları çekilip yedilmek murâd olunsa.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı