اَلْفَرِيضَةُ [el-ferîḋat] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) Sâ΄ime olan dâbbede zekât-ı mefrûzaya denir ki sâ΄ime nisâba bâlig oldukta zekât için birisi ihrâc ve ahz olunur; meselâ deve kısmının nisâbı beş ʹadede bâlig olmaktır, yirmi beşe kadar her beşte فَرِيضَةٌ [ferîḋat]ı bir koyundur ve yirmi beşte bir بِنْتُ مَخَاضٍ [bintu meḣâḋ] verilir ki iki yaşına bâlig olan devedir ve otuz altıda bir بِنْتُ لَبُونِ [bintu lebûn]dur ki üç yaşına bâlig devedir ve kırk altıda bir حِقَّةٌ [ḩiḵḵat] verilir ki dört yaşına bâlig devedir ve altmış birde bir جَذَعَةٌ [cežaʹat] verilir ki beş yaşına bâlig ola. Ve sevr ve câmûsun nisâbı otuzdur; onda bir فَرِيضَةٌ [ferîḋat] ihrâc olunur. Ve koyunun nisâbı kırk ʹadeddir; onda bir فَرِيضَةٌ [ferîḋat] ihrâc olunur; mâl sâhibine edâsı farz ve îcâb olduğu için yâhûd ʹaded-i maʹlûm sâ΄imede vâcib kılındığı için, فَرِيضَةٌ [ferîḋat] tesmiye olundu. Ve
فَرِيضَةٌ [ferîḋat] Pek koca dâbbeye denir. Ve hisse-i mefrûzaya denir ki mikdâr-ı maʹlûm taʹyîn olunan hissedir; yukâlu: إِسْتَوْفَى فَرِيضَتَهُ أَيْ حِصَّتَهُ الْمَفْرُوضَةَ
اَلْفَرِيضَةُ [el-ferîḋat] (fâ’nın fethi ve râ’nın kesriyle) İsmdir, vâcib kılmak maʹnâsından. Ve
فَرِيضَةٌ [ferîḋat] Sâ΄ime olan davarda zekât verilmesi vâcib olana dahi derler ki bu nisâba eriştiği takdîrce olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı