اَلْمُعَاطَاةُ [el-muʹâṯât] (مُبَاهَاةٌ [mubâhât] vezninde) ve
اَلْعِطَاءُ [el-ʹiṯâ΄] (قِتَالٌ [ḵitâl] vezninde) Vermek maʹnâsınadır; yukâlu: عَاطَاهُ مُعَاطَاةً وَعِطَاءً بِمَعْنَى أَعْطَاهُ Ve
مُعَاطَاةُ الصَّبِيِّ [muʹâṯâtu’ṡ-ṡabiyy] Oğlan başkaca kesb ü kâr ile kazanç edip peder ve mâder gibi akribâsının me΄ûnetlerini rü΄yet ve edâ-yı hizmet eylemesinden ʹibârettir, niteki تَعْطِيَةٌ [taʹṯiyet] dahi bu maʹnâda müstaʹmeldir; ve minhu tekûlu: يُعَاطِينِي الصَّبِيُّ وَيُعْطِينِي أَيْ يُنْصِفُنِي وَيَخْدُمُنِي
اَلْمُعَاطَاةُ [el-muʹâṯât] (mîm’in zammı ile) Bir nesneyi elden ele vermek. Ve
مُعَاطَاةٌ [muʹâṯât] Hizmet etmeğe dahi derler, ʹalâ-mâ se-yecîʹu.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı